Juli-Augustus 2014: Noa, onze Kaukasische herder

 Het zat er al een tijdje aan te komen: Een nieuwe hond, weer een viervoeter om me heen. Peter was niet enthousiast, maar toen onze vrienden een puppie gingen uitkiezen, ging ik mee en dan weet iedereen wat er van komt.

Op de terugweg, twee zielige bonthoopjes, kotsmisselijk van de auto en niet wetend wat er komen gaat.
Links onze Noa, rechts Quebkö, haar broertje, die nu zijn thuis heeft bij onze vrienden.

Samen bij de dierenarts voor de eerste prik en een chip. O, wat waren ze zielig.

Hier is ze dan, 3,5 maand oud. Ik ben Noa, ik ben een Kaukasische herder, heel aanhankelijk en waaks. Ik hou van mensen, maar niet van katten. 
Ook al word ik heel groot, je hoeft voor mij niet bang te zijn.

Ook ben ik heel ondeugend en als er iets te snaaien valt zal ik het niet laten. 
Hier is het baasje goulash aan het maken en dat ruikt toch een partij lekker! 
Maar die pot is verrekte heet, hoe graag ik ook wil, ik weet dat ik mijn neus pijn doe als ik daar te dicht bij kom. 
En het ruikt toch lekker…. (Dit heeft ze ruim twee uur volgehouden, draaien om de brei heen.)

4 maanden oud en inmiddels 10 kg zwaarder.