Ook de muizen hebben een hekel aan kou en nattigheid en zoeken droge plekken om te overwinteren, liefst met ook iets te eten erbij. En ja, dan zijn huizen van mensen wel erg aantrekkelijk.
Ook wij ontkomen er niet aan: Weliswaar niet in huis maar wel in onze opslag en op zolder vonden wij muizenkeutels dus dan dient er aktie ondernomen te worden. Aangezien ik een grote dierenvriend ben, vind ik het niks om muizen te vangen met een val waarbij ze het loodje leggen. Wij vonden vallen waarbij je de muizen levend vangt, waarna je ze ergens anders weer kunt uitzetten. Peter vond het maar niks en ik moest nadrukkelijk beloven dat ik de muizen 5 km verderop, bij het kerkhof los zou laten. Inmiddels zijn we 2 weken verder, toch wel een ons kaas armer en nog geen muis. Wel muizenkeutels in de val. We weten niet hoe ie het doet, deze slimme muis, maar iedere keer ligt de (dichtgeklapte) val op de grond (hij staat op een richel) kaas weg en geen muis. Maar we blijven volhouden!
In navolging van onze Duitse vrienden, hebben wij nu een mollenverjager geplaatst want wederom weiger ik om de dieren te doden. Dit is een staaf die een hoog geluid produceert, waar mollen een hekel aan hebben. De staaf is gestoken door een mollengang, waardoor het geluid (als het goed is) in een straal van 15 meter door het gangenstelsel van de mollen gaat.
Weliswaar is het beter om dit in het voorjaar te doen, als de mannetjes op zoek gaan naar een nieuw territorium of in juni, als ook de nieuwe lichting mollen op pad gaat, maar er kwamen weer zoveel nieuwe molshopen bij dat we er toch maar nu twee geplaatst hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten