December 2012: Wenen

 Op uitnodiging van Kati, onze lerares Hongaars zijn Erica (mijn buurvrouw in Also)  en ik meegeweest naar de Weihnachtsmarkt in Wenen.

Na een reis van 6(!) uur met de bus, aankomst in Wenen. 

Het eerste wat ik tegenkwam: een stalletje met gepofte kastanjes en gebakken aardappeltjes, heerlijk, want het was koud. 

Als eerste hebben we slot Schonbrunn bekeken. Het slot is nog in prachtige staat en we kregen een echt 'Sissi' gevoel: de rondleiding gaf een zeer goede indruk van het leven wat zij en Franz-Josef hebben geleid. Niet om jaloers op te zijn, overigens.

Vervolgens de stad in. Het was mega-druk, overal veel Italianen en Hongaren. 
Bij café Mozart stond een prachtige kerstboom met deze ballen in de boom. 

Hier hebben Erika en ik genoten van een Rüdesheimer Kaffé met natuurlijk een echte Torte.

Helaas heb ik van de rest van de dag geen foto's, door de kou was mijn batterij binnen no-time leeg. 

De Weihnachtsmarkt is een echte aanrader: wat een prachtige spullen, waarvan veel handgemaakt, waren er te koop. Wij hebben maar een klein deel gezien want de tijd was beperkt, om zes uur ging de bus terug.

Na een glühwein stonden wij keurig op tijd op de afgesproken plek. Het was mega-druk, een komen en gaan van vooral Hongaarse bussen en veel mensen. Wat wij ook zagen, niet onze bus en ook niet één van onze mede-passagiers. Na een kwartier Kati gebeld, maar het werd ons niet duidelijk waar zij waren. Het werd paniek, want de bus mocht niet blijven staan. Uiteindelijk zijn wij door een politie-auto met zwaailichten opgepikt en naar de bus gebracht. Kati was helemaal in paniek. Met een vertraging van meer dan een uur konden we uiteindelijk afreizen en was om half twee 's nachts thuis. 
Ik weet niet of wij volgend jaar weer mee mogen.....

November 2012: Aswoensdag

In Hongarije mag je ook niet meer elke dag een vuurtje stoken, daar zijn afspraken over. In ons dorp is woensdag de stookdag. Aswoensdag noemen Peter en ik dat. Maar dan dus iedere week. In deze tijd van het jaar is iedereen dus op woensdag bezig, vooral veel bladafval van de notenboom. Ik heb weer geleerd dat blad van de notenboom slecht is voor de compost hoop want het verteert nml zeer slecht.

 Dus ook wij doen lekker mee, vandaag de 28e november was het heerlijk weer, dus daar gaan we dan. Ook lekker koffie drinken natuurlijk, in de korte mouwen.

 Het gevolg van al dat stoken in de straat is wel dat het net Londen is in de smog....   ramen dicht, want ook al is een rooklucht buiten lekker, binnen is het niks

Mooie plaatjes levert het ook op.

November 2012: Markt in Kaposvár

 Markten zijn altijd leuk, ze geven een goed beeld van wat het land te bieden heeft.
En dat is in Hongarije zeer de moeite. Ik ga meestal naar Kaposvár, niet zo spectaculair als Pécs met haar grote rommelmarkt, maar op vers gebied ook een ruim aanbod.
Het aanbod is zeer seizoensgericht, wat het extra leuk maakt. Momenteel zijn er nog volop paprika's te koop in allerlei maten en kleuren. 

 In de markthal staan de handelaren en de vleeskramen. Rondom staan kleine kraampjes waar iedereen verkoopt wat ie te bieden heeft. 
Bij deze drie dames kocht ik zoete aardappelen, ze wilden wel op de foto.

Ik ben zeer onder de indruk van het aanbod van de paddestoelen hier. Ze worden aangeboden door mensen die ze zelf gaan plukken in het bos, ze zijn kakelvers. Veel soorten had ik nog nooit gezien. Vandaag heb ik 3 kilo gekocht, ik kon het niet laten. Is het geen pracht gezicht?

 Deze mijnheer is mijn voorbeeld, hij verkoopt jams en sappen waaronder ook gemaakt van rozebottel en vlierbessen en  vlierbloesems. Ook heeft hij jam zonder suiker

 In Hongarije eten de mensen zeer veel producten uit het zuur. Hier zie je een gemiddeld aanbod. Ik heb het geprobeerd maar het is naar mijn smaak te zuur, ik kan het niet eten. Echt alles maken ze in. Is het geen prachtgezicht?

 Het is nu ook weer tijd voor bonen: Allerlei maten en soorten. Gek genoeg zie je geen bruine bonen.

Hier zo'n kraampje van iemand die gewoon de opbrengst van zijn groentetuin te koop aanbiedt. Vooral het kleedje sprak mij aan.

November 2012: Werkbezoek

 Het is altijd leuk als er bezoek komt, maar helemaal als dat bezoek helpt met klussen.

Gerben, de broer van Peter, komt regelmatig helpen zo ook deze week. Het pad naar onze tuinkamer was behoorlijk verzakt en ook het stukje naar het logeergedeelte.

Eerst werd er zand gehaald, daar zijn de mannen al een dag mee zoet geweest. Want dat ging niet vanzelf. Dat zand (ongeveer een kuub) werd opgehaald met onze gesloten aanhanger en zou er dus ingeschept moeten worden. Dat zag de Hongaarse verkoper niet zitten, dus hebben 

Peter en Gerben het er uiteindelijk zelf ingeschept wat dus even duurde.

Maar, het resultaat mag er zijn, een ieder kan nu met schone schoenen ons pand betreden.
Dank je wel Gerben en graag tot de volgende keer!

November 2012: Herfst

Zie hier wat plaatjes van ons stekkie van de afgelopen week.
Het is ongelooflijk wat een prachtige herfst we hebben.

Op een tocht door het Mecsek, een natuurgebied hier niet ver vandaan, zijn we de prachtigste taferelen tegengekomen, een echte Indian Summer maar dan in Hongarije. Wat een mooie kleuren.

Jammer genoeg was ik mijn fototoestel vergeten, dus dat houdt een ieder nog te goed. Maar in onze eigen tuin was het 

ook mooi zoals jullie kunnen zien. 

We kunnen ook nog steeds in de tuin werken want we treffen het enorm met het weer. November kan hier nat en ook al koud zijn maar tot nu toe blijft het mooi. De nachten worden kouder, we hebben de kachel 's avonds al aan, maar overdag zitten we nog regelmatig in het zonnetje.

De mispel zit ook al vol met vruchten, nu eerst nog de vorst erover heen, zodat ze een beetje zacht worden en zoet.

Peter hard aan het werk.....

Oktober 2012: Geboorte van nestje vrij

Afgelopen week bezoek van onze dochter. En dat was niet louter vakantie, want er moest hard gewerkt worden: Onze website voor onze te openen B&B wilden wij graag deze herfst online.

Hier wordt de site geboren: Léonie heeft het voorbereidende werk gedaan en tracht Peter in te wijden in het hoe en wat. Wij willen natuurlijk wel in de toekomst zelf teksten en foto's kunnen aanpassen. 
Maar het valt niet mee hè Peter? (Ik waag me er niet aan, ieder zijn vak zeg ik maar)

Wil je alvast een voorproefje? Ga naar www.nestjevrij.nl en lees alles wat wij een ieder te bieden hebben die op zoek is naar rust en ruimte en een warm onthaal.

September 2012: Kookperikelen

Hier zien jullie diverse etiketten van flessen azijn die in Hongarije algemeen te koop zijn.
(Ételecet = azijn).
Ik wilde enthousiast in de weer met een recept voor abrikozenchutney, dus ik, als zuinige Nederlander, kocht de azijn die in de aanbieding was (foto 1).
Terwijl ik druk bezig was kwam Peter de keuken in, die vroeg of ik hem plat wilde hebben, zo erg was de azijnlucht beweerde hij. 
Ach joh, zei ik, dat is de azijn die verdampt. Maar dat was iets te vroeg gejuicht. Mijn 

 chutney wilde niet indikken, dat vond ik al vreemd. Toen ik de chutney wilde gebruiken, bleek het echt niet te eten, zo zuur. 
Bij nadere bestudering van de flessen bleek dat je in Hongarije azijn kunt kopen met diverse percentages zuur. (15% of 10%). In Nederland gebruiken wij 5% (is hier alleen verkrijgbaar als speciaal-artikel). 
Kun je nagaan. 
De chutney heb ik maar door de wc gespoeld.

Augustus 2012: Pruimenjam

En toen was het zover. De pruimen waren rijp, aan de slag! Gelukkig had ik hulp van Annemiek, Tess en Julia want we hebben uiteindelijk 16 kg pruimen verwerkt. 

Eerst schudden, rapen en plukken. Dit moest 's morgens vroeg want het zou die dag zeer warm worden ( Het werd inderdaad 38 graden). Al gauw leer je welke pruimen goed zijn: Degenen die vallen (kneusplek mag, maar geen gaatjes, dan is er al een mier in geweest). Ook iets gerimpeld was ok. Wel geleerd dat we volgend jaar bij droogte meer water moeten geven.

De pruimen met een gaatje waren voor Jim, onze labrador, een groot liefhebber van fruit. Ook hij had gauw in de gaten waar hij iedere morgen moest zijn voor een ontbijt hap.

Vervolgens waren we druk met het wassen en ontpitten van de pruimen. Daar had ik een handig apparaatje voor gevonden, dat ging razendsnel (zie foto hierboven: Tess aan het werk). Wel kreeg je er vieze, kleverige handen van, dat is iets minder.

Na het ontpitten werden de pruimen met 4 kg tegelijk gekookt (ik had geen grotere pan) en toen door de zeef. Dat karwei was voor mijzelf, wat een klus, hier gaat veel tijd in zitten. Dan terug in een andere pan en geleisuiker erbij. Inmiddels heb ik ook een experiment gedaan met een geleermiddel wat ze hier in Hongarije gebruiken. Je kunt zakjes kopen waar dat geleermiddel in zit. Er zijn drie verhoudingen: 2:1, 3:1 en 4:1. Dat is de verhouding tussen hoeveelheid vruchten en suiker. Aangezien ik zo min mogelijk suiker wil gebruiken, heb ik de verhouding 4:1 gebruikt. Smaak is prima maar de jam geleerde minder goed, dus volgende keer ga ik het proberen met 2 zakjes.                                              

De afgelopen tijd had ik al heel veel potten en potjes verzameld met dit in mijn achterhoofd. Je kunt hier wel nog heel gemakkelijk nieuwe potten, deksels en elastiekjes kopen. In alle maten en soorten. Daaraan kun je merken dat er in Hongarije nog steeds veel wordt ingemaakt en geconserveerd.
Nog een moeilijk karwei: De fruitmassa precies goed in de potjes mikken. Let wel, de prut is gloeiend heet, ik heb dan ook al een aantal vingers gebrand.
En dan uiteindelijk het bevredigende resultaat van meer dan 20 potjes en potten jam. Als ik in september naar Nederland kom ga ik ze uitdelen, dus zorg dat je erbij bent!

Augustus 2012: Zwaluwen

 Kijk ze nou zitten!

2 augustus was het zo ver: De jongen vlogen uit. 

Het was een kabaal want toen de eerste kleine uit onze tuinkamer kwam, reageerden pa en ma onmiddelijk met allerlei waarschuwingen. Een van de ouderen vloog met de kleine mee op zijn eerste vliegles. Nummer twee volgde in het volgende uur en 's middags was nummer drie aan de beurt.De benjamin deed er  een dagje langer over.


Nu is vliegen een ding, maar ook landen is een hele kunst. Als oefenplek werd onze ventilator in gebruik genomen: Die hebben we dus een tijd niet meer kunnen gebruiken. Ook is vliegen een zeer vermoeiende bezigheid, dus soms zaten er vier jonkies op de ventilator, bij te komen van alle avonturen en ook te wachten op eten, want ook vliegen vangen moet je eerst leren. 

De eerste 2 weken kwamen de kleintjes voor de nacht terug op het nest. Daar pasten ze niet meer allemaal in; De twee laatst gearriveerden zaten  dan op de rand van het nest met de staarten naar buiten, dat was een grappig gezicht.

Maar oefening baart kunst en nu, eind augustus komen ze ook 's nachts niet meer op het nest. Af en toe komen ze overdag nog even kijken, alsof ze een herinnering willen meenemen aan hun ouderlijk huis. Soms zie ik ze nog op de electriciteitsdraden zitten, voor ons huis. Nu is het verder nog sterker worden tot het tijd wordt om naar Afrika te vliegen komende herfst. 
Ik hoop dat ze het naar hun zin hebben gehad bij ons en dat we ze volgend jaar weer mogen verwelkomen1

Augustus 2012: Taal

Sinds een paar weken zijn wij bezig Hongaars te leren en ik zal jullie zeggen, dat valt niet mee.

Ten eerste heeft de Hongaarse taal een aantal klinkers en mede-

klinkers die wij niet kennen en dan hebben ze ook nog een aantal letters die zij anders uitspreken dan wij.

Hierbij een stukje tekst zodat iedereen zich een idee kan vormen waar wij ons aan wagen.

Aan de studie....

Een aanmoediging voor ons is wel dat je gaandeweg toch steeds meer oppikt, al gaat het niet zo snel als wij graag willen.

Inmiddels kan ik aardig mijn boodschappen benoemen en afgelopen zondag heb ik op de markt voor het eerst afgedongen en een leuke oude kist gekocht, opgepord door Ellie, die samen met haar man Rob op bezoek was. Begonnen met een vraagprijs van 10.000 HUF heb ik ‘m weten te bemachtigen voor 3.000 HUF (ongeveer 11 euro). Kijk, dat is winst!

Ik bemerk dat ik er meer zelfvertrouwen van krijg, ook kleine gesprekjes met de buren, nog steeds ook met handen en voeten erbij, lukt nu wel. Over het weer, de tuin (is hier net zo’n onderwerp als het weer in Nederland) enz. En dat is leuk.

Augustus 2012: Fruit II

Ook het rapen van hazelnoten gaat niet vanzelf. En dan denk je, wat is er nou eenvoudiger dan rapen? 
Ik had me er wel over verbaasd dat ik vorige week al hazelnoten vond onder de struiken. Dus ik ze meegenomen en te drogen gelegd. Maar nou heb ik van mijn vraagbaak (mijn Duitse buur iets verderop in de straat) vernomen, dat deze hazelnoten niet goed zijn. En ik kan dat op twee manieren zien: 1. De rokjes zitten er nog aan. Dit zie je nog heel goed op de foto. 2. Als de noten goed waren geweest, had ik ze niet meer gezien want dan hadden de woelmuizen ze allang genuttigd. 
Hij vertelde mij dat de noten hier vallen in de laatste twee weken van augustus. Wil je dan hazelnoten hebben, dan is het zaak drie keer per dag te gaan rapen want anders zijn de muizen je dus voor. We gaan het ervaren! 

Juli 2012: Fruit

Het blijft lastig om te bepalen wat het goede moment is om te oogsten. Ik heb me al diverse keren laten verleiden om bramen te plukken terwijl ze nog niet goed zijn. En kan iedereen verzekeren: Je bent gelijk wakker als je 's morgens vroeg (dat is het beste moment) een onrijpe braam nuttigt. Getvèr, dat is zuur. Maar ja, zeg nou zelf, dit ziet er toch heerlijk uit, zo'n donkere, glanzende vrucht.

Juli 2012: Eigen appelmoes

Nou hebben wij een boomgaard, leuk natuurlijk, maar eigenlijk weet ik helemaal niets van fruit kweken en plukken. Afgelopen voorjaar met een boek erbij onze oude fruitbomen gesnoeid maar dat is niet helemaal goed uitgepakt, ik had nog veel te veel laten staan.
Gelukkig zitten er hier en daar toch nog appels aan. 
Nu komt de volgende fase: fruit plukken. Wanneer zijn bijvoorbeeld appels rijp om te plukken? Ik weet niet welke rassen het zijn, dus dit zag er goed uit leek me (foto 1) . 
Ik kreeg wel snel in de gaten dat als een appel makkelijk loslaat, de appel goed is voor de pluk. Klinkt wel logisch toch? (foto 2)
Toch even geïnformeerd bij de buurman en eigenlijk is een appel goed als de pitjes in de appel helemaal bruin zijn. (foto 4) Maar ja, dat kun je aan de buitenkant helaas niet zien, dus zitten er in mijn oogst ook wat niet-helemaal-rijpe appels bij (foto 3).
Maar dat vond ik zonde, dus hup, alles in de pan. (foto 5) En tot mijn verbazing is het resultaat zo zoet dat ik echt geen suiker bij de appelmoes hoefde te doen. Ook is de moes behoorlijk dik, dit zal wel komen omdat er door de droogte weinig vocht in de appels zit. (denk ik). 
Van de volgende lading, die ik volgende week ga plukken, ga ik appelstroop maken. 

Juni 2012: Zomer

In Hongarije heerst een echt landklimaat. 's Zomers is het hier soms ontzettend heet, we hebben de afgelopen weken temperaturen rond de 35 graden gehad en geen spatje regen. Onze nieuwe aanplant heeft het erg moeilijk en ik stel alles in het werk om het groen in leven te houden.

Peter vindt dat ik wel erg ver ga, oordeel zelf:
een constructie van stokken en stukken karton houden de zon op het heetst van de dag van de planten af.


















Na zo'n periode van hitte en droogte komt er dan wel een pittige reactie in de vorm van heftige onweersbuien. Ik vind het schitterend om dan op ons terras te zitten en zo'n bui te volgen. Het begint dan met een onheilspellende lucht, die steeds dichterbij komt. Vervolgens zet er een stevige wind op met af en toe flitsen die pijn doen aan je ogen. Dat flitsen wordt steeds intenser met toenemende donder.
En dan volgt de verlossende regen: Het ruist, kolkt, plenst en spettert met een heftigheid die ik prachtig vind. 
Maar het heerlijkst zijn nog de geuren na de bui. In Nederland heb je dat ook wel, dat de aarde zo heerlijk geurt na regen, maar hier is het vurrukkeluk!

Aankomende bui boven het huis van de buren: pikzwart

Juni 2012: Bedje klaar!

De logeerkamer klaar, pffff
Het wordt steeds warmer, en we hadden een deadline, want de eerste gasten dienden zich aan.
Een beetje proefdraaien omdat we willen onderzoeken of we een bed & breakfast kunnen starten. Daarom drie vriendinnen uitgenodigd om een kritisch warenonderzoek te doen.
Niet alleen gezellig maar ook nuttig dus. 
We hebben wandelingen van diverse afstanden uitgeprobeerd, we zijn in Pécs geweest en zij hebben zich beschikbaar gesteld voor mijn kookkunsten, waarover later meer.

Ook willen we al onze gasten uitnodigen bij te dragen aan ons vogelbestand in de vorm van een nestkastje. Zie hier het resultaat tot nu toe. (Voor de duidelijkheid: we hebben niet de illusie dat vogeltjes hier gaan broeden, maar het ziet er gaaf uit)
Delia, Irene en Ingrid: reuze bedankt!

Mei 2012: Mijnheer Das

Onverwachts bezoek!
Op een zondagmiddag kwam deze gestreepte mijnheer al knorrend onze tuin binnenwandelen. 
Het was een nog jong exemplaar aan zijn grootte te zien en waarschijnlijk de weg kwijt. 
Een beetje opgejaagd door onze hond Jim, die als een idioot tegen 'm stond te blaffen, schommelde hij naar achter, waar hij in onze jasmijn bij de keuken een holletje maakte en daarin ging liggen slapen.
Kennelijk vond hij het wel mooi geweest. 
Tegen de schemer werd hij wakker, knorde wat, schommelde weer terug naar voren en verdween vervolgens weer in de richting van waar hij gekomen was. 
Leuk hè?

Half mei 2012: Keuken klaar!

Zo was het

Zo was het

En zo is het nu

Jaja, we hebben hard gewerkt!