Ezels zijn de grote liefde van Éva (na Georg mag ik hopen) en ze beschouwt ze alle 17(!) als familie. Bij de stallen hebben ze een grote woonkeuken en ze zijn hier bijna alle dagen.
Ik was er al eens eerder geweest toen ik met Jim over de wei kwam. Éva was met de ezels bezig en begon een praatje.
 |
| Eva en haar familie |
 |
| Etenstijd |
Ze wil heel graag haar Engels oefenen en ik mijn Hongaars, dus dat past mooi!
Éva heeft me wel aangestoken met het ezelvirus, ik heb afgelopen winter veel ezels getekend en geschilderd, vooral hun ogen vind ik fantastisch mooi.
Één krijttekening heb ik aan haar gegeven en die vond ze zo geweldig dat ie nou ingelijst en wel in de keuken hangt, daar ben ik wel trots op.
Ze heeft me haar hele ezelfamilie voorgesteld en zo wist ik ook dat er rond Pasen het eerste veulentje geboren zou worden.
Ik ging regelmatig even langs en 2e Paasdag 's nachts was het zover. Dinsdagmorgen vroeg werd ik gebeld dat ik gelijk moest komen.
Georg en Éva waren bezig om de navel van het kleintje te ontsmetten.
 |
| Moeder Lady en dochter staan bij te komen |
 |
| Csillag |
 |
| Veilig dicht bij mama blijven.. |
Vervolgens viel mij de grote eer te beurt om een naam voor de kleine meid te bedenken waarmee ik haar peettante zou worden.
Uiteindelijk is het Csillag (=ster in het Hongaars) geworden. Ze is een stevige meid en behoorlijk groot voor haar leeftijd en van een prachtige kleur grijs.
Van Éva moet ik nu veel langs komen, dan zal ze haar hele leven mij en mijn stem herkennen. Dus dat gaan we dan maar doen.
Ook de schapen zijn onwijs leuk, voornamelijk een ras met zwarte koppies. Enkelen hebben van die gedraaide hoorns, dat schijnt een ander ras te zijn.
Hier ook kleintjes bij de vleet. Overdag staan ze in de wei maar tegen vieren worden ze naar binnen gehaald om te eten, dan is het een gedrang van jewelste. Maar gelukkig gaat het altijd goed.
En het leuke is: er komen nog 2 veulentjes aan!
