April 2013: Koken in Hongarije, daslooksoep

In april barst het voorjaar los als de temperatuur omhoog schiet; het gaat hier in een razend tempo. 
Een van de eerste gewassen die te voorschijn komen is de daslook. Mensen trekken er hier dan massaal op uit om dit te plukken. 
Bij ons kun je dit in de buurt vinden in het Mecsek, ongeveer een kwartiertje rijden. Maar tot twee keer toe goot het pijpenstelen, toch maar niet , jammer.  

Tot mijn verbazing kwam het ruim een week later op in onze eigen tuin. Altijd even controleren: het blad plukken en ruiken of het een uiengeur afgeeft. Het lijkt erg op het blad van het Lelietje-der-dalen, maar dat is giftig, dus voorzichtigheid is geboden. In mijn tuin kwam het Lelietje-der-dalen pas 10 dagen later tevoorschijn, dus dat was geen probleem

Hier de oogst uit eigen tuin, net genoeg voor 2 pers. Voor het recept zoals hieronder heb je wel meer nodig. Volgens mij groeit het ook in Nederland in het wild.






Het recept voor Daslooksoep:

Benodigdheden:  3 el olijfolie, een klontje boter, 400 gr aardappels, 1 ui, 800 dl bouillon, 1 bekertje crème fraîche, 3 handen daslookblad. 
Snij de ui en aardappels klein en zet ze aan in de olijfolie met boter. Als de ui glazig is de (warme) bouillon erbij gieten en  aan de kook brengen. Zachtjes laten koken tot de aardappel gaar is. Gesneden daslook toevoegen en pan van het vuur nemen. Met een staafmixer soep pureren. Crème fraîche toevoegen, soep doorwarmen maar niet meer laten koken, dan verkleurt de soep. Op smaak brengen met peper en zout, garneren met wat achtergehouden, fijngesneden daslookblad.

April 2013: Een beetje geschiedenis

Ziehier mijzelf als Capitano van een burcht!
Niet gek toch?

Al een tijdje ben ik bezig met informatie te zoeken over de tocht van Süleyman de Grote, die in de 16e eeuw optrok naar Wenen om het christelijke Europa aan te vallen. 
Dit doe ik voor de oprichter van de Sultan's trail, een LAW van Istanbul naar Wenen, want het stuk door Hongarije is nog niet compleet en ik vind het leuk om te helpen.
(www.sultanstrail.nl)

Ik heb de hulp van Kati, onze lerares, die

 dit ook leuk vind, en zo belandden wij afgelopen dinsdag in Szigetvár, waar in 1566 een heroïsche strijd werd geleverd: 2.500 Hongaren olv Zrinyi, hebben 28 dagen stand gehouden tegen 125.000 Turken. Süleyman heeft gedurende dit beleg het leven gelaten, al is nooit opgehelderd hoe hij aan zijn einde is gekomen.
Alhoewel de Turken de burcht hebben veroverd, zijn ze niet verder opgetrokken naar Wenen, gedesillusioneerd door de dood van hun sultan.
De burcht, waar dit alles plaats vond, is gerestaureerd en is te bezoeken. 

Dit wordt ook door veel scholen gedaan en in deze burcht was het dus mogelijk om je in te leven als Capitano in een jas en met heuse wapens uit die tijd. 
De overige twee foto's zijn (kopieën) uit het dagboek van Zrinyi, die al die 28 dagen precies bijgehouden heeft wat er zich heeft afgespeeld. Dit dagboek is bewaard gebleven en vandaar dat dit deel van de Hongaarse geschiedenis zo goed bewaard is gebleven. 

Overigens is niet helemaal duidelijk hoe Süleyman van Pécs naar Szigetvár is gemarcheerd. We zijn dat nog steeds aan     het onderzoeken. 

April 2013: Broodje bakken

Aangezien het maar geen voorjaar wil worden, het buiten nog steeds koud en nat is, ga ik maar weer eens aan het bakken. 

In Hongarije zijn bijna geen kant-en-klaar producten te verkrijgen. Alles op bakgebied begint dus met bloem, meel, gist, suiker en boter. Back to basic dus. Dat viel niet mee. Een goed deeg kneden is een kunst apart, laat staan een goed brood bakken. Ik wilde de broodbakmachine niet gebruiken: Zo'n gat in je brood vind ik 10x niks. 

Eerst de goede spullen vinden in het Hongaars. Bakken doen Hongaren nog veel zelf dus allerlei basic-producten zijn hier goed verkrijgbaar. Gist en diverse soorten pitten waren snel gevonden. Volkoren producten is al lastiger, bruinbrood kennen de Hongaren niet, dus ook volkorenmeel vind je niet makkelijk. 

Omdat ik graag een gezond brood wilde bakken, kwam ik uit op een speltbrood. Het zoeken naar spelt-meel voelde als zoeken naar een speld in een hooiberg. Ik kon geen goede vertaling vinden op internet, dus wist ik niet goed waarnaar ik moest zoeken in de schappen, laat staan dat ik iemand in de supermarkt duidelijk kon maken wat ik zocht. 

Mijn (duitse) buurvrouw bracht uitkomst: Zij is zelf een enthousiaste bakster en met handen en voeten wist ik haar duidelijk te maken wat ik zocht. Bij een filiaal van een Duitse drogist lag zowaar Dinkelmehl in de schappen. Hieperdepiep. 1e horde genomen.

Mijn eerste baksel was een grote teleurstelling. Zelfs Jim wilde het niet. Dat was duidelijk: het recept van internet ging 'm niet worden. 

Weer bracht mijn Duitse buurvrouw uitkomst. Zowaar, in een bakboek van Dr Oetker (dè bakhulp van iedere huisvrouw) stond een recept voor een speltbrood èn allerlei tips om een goed deeg te verkrijgen:

Eerst mengen en kneden met de deeghaken, (een minuut langzaam, dan 5 minuten op hoogste stand), dan rijzen op een warme plek. Onze Hongaarse tegelkachel is hiervoor ideaal: Bovenop is het precies de goede temperatuur. 

Ziehier het resultaat: Speltbrood met pompoenpitten

Het ziet er goed uit, zeg nou zelf. Mijn proefpanel bestaande uit mijn 2 mannen hebben geproefd en het brood is zowel op smaak als op substantie goedgekeurd! 

Wie het recept wil, kan contact opnemen.